24 Aralık 2022 Cumartesi

Kendimi Ele mi Verdim

 yürüdüm...

anılarımın arasından

bugünümün sokaklarında... 

bir kedi geldi

süründü bacaklarıma.

koşamadım düne

bakamadım yarına


durdum... 

arındım korkularımdan

sevemedim kediyi henüz 

ama kaçmadım da.


gökyüzüne baktım...

Serin bir mavi serilmiş adaya.

Sahildeki büfeden o eski şarkı 

yükseliyor dalgalarla.

İkna olmaya çalışıyorsun , diyor

sabahları erken kalkan, kedi seven o kız.




8 Aralık 2022 Perşembe

Eski Dost

 

42 senelik arkadaşımdı o benim.

Bir gün ondan ayrı düşeceğimi hiç düşünmezdim. Bana yaptıklarını herkes söylerdi de ben de her şeye rağmen “Seviyorum onu, karışmayın siz.” derdim ama uzun zamandır biliyordum bana zarar verdiğini hatta hep farkındaydım içten içe, ağır ağır beni tükettiğini..

Biliyordum da bakma sen.

7 Aralık 2022 Çarşamba

Kadıköy

Kadıköy'de vapur düdükleriyle 

kaybettim gençliğimi.

Çığlık çığlığa dolanan 

martılar şahidim. 

Sulara attığım dileklerim

kıyılarına vurdu İstanbul'un.

Dayanılmaz hafifliğini 

yoğun yoğun yaşadım 

terk edilişimin. 

Giderken 

seni bana  hem yasakladığını

hem de hapsettiğini 

nereden bilebilirdim. 

İstanbul'un başka hiçbir semtinde

bu kadar üşümedim. 

damla

1 Aralık 2022 Perşembe

Gölgeler



Yıllar önce bir link kaydetmişim. (13 sene önce)

Bugün tekrar izledim o zamanki kadar etkilendim diyemem ama yine de çok beğendim. 

Hayatımdaki gölgeleri düşündüm. 

Bazılarından korktuğumu fark ettim, bazılarının  ise bana bir güç verdiğini gördüm. 

Korktuklarımı ayrıştırmaya cesaret edemedim, üzerine yazmaya da... ama ailemin gölgesini hatırladım ve bir nebze rahatladım mesela. 

ya dışındasındır çemberin ...


Uzun süredir çemberlerin içinde bedenim 

ama kafam bir türlü sabit kalmıyor bedenimde. 

Bu da büyük bir dilemmaya sebep işte. 

O yüzden gitmek, gitmek, gitmek deyip duruyorum.

Gitmek istediğim yerin bir önemi kalmıyor,  

çemberin içinden çıkmak yetecek belki... 

Bekliyorum hâlâ neyi beklediğimi bilmeden. 

Beklememek gerektiğini öğrendim halbuki bunca yılda 

ama gitmek için de bir türlü ya vakit bulamadım ya cesaret edemedim.

Ortası yok mudur? 

Beklemeden gitmesek!

Bekleye bekleye...

          ... gitmek rüya olmaya başladı bende. 

Kopuk cümlelerimden de anlaşılacağı üzere gitmenin hayalini bile kuramıyor zihnim. 

Kendini ele verecek diye korkuyor sözcüklerim. 

Yazmaya cesaret edemediklerim var. 

Dinleyelim o halde.. biraz daha bekleyelim. 

en çok okunan

Günyüzü

 Kütüğüne kayıtlıların  kalp sızıları ilee ters orantılıdır  adı Günyüzü'nün.  Boz, buruk, yorgun taşlarını kırıp Yeni betonlar diktiler...