Sen, ben, martılar ve Kadıköy
ayrılmaz parçasıydık bizim öykümüzün.
Gençlik işte,
Sonsuza kadar süreceğine inanırdım öykümüzün.
sayende öğrenmiş olduk ki
sonu varmış her öykünün.
Kütüğüne kayıtlıların kalp sızıları ilee ters orantılıdır adı Günyüzü'nün. Boz, buruk, yorgun taşlarını kırıp Yeni betonlar diktiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder