çekip gitti bir gün
yollar yakın gelince
yalnızlık elbisesinden başka
belirsizliği aldı yanına bir de...
dört yanı ıssız
her yanı karanlıktı gitmeden.
gitmekle aydınlanır mıydı
yüreğindeki tenhalık
bilinmez...
ama umutlarını cebine
gözyaşlarını düne koyup
çekip gitti o gün.
kent ağır gelmişti besbelli
tüm yükünden sıyrılmak istedi
sorgusuz sualsiz
çekip gitti birden o gün
hiç kimse bilmedi neden gittiğini
yahut gittiğini.
Ocak 2004
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder