Ayılmak

Aynı duvarlar arasında

ayrı dünyalar girdabında 

zaman akıp gidiyor ama

ben aynı masalda sıkışıp kaldım

Masallar mutlu biter, derler

ben bitişe hala varamadım. 

Kötü cadı ne elma verdi 

beni uyutmak için

Ne de şişmanlatıyor beni 

yemek için

Acılarım içimde büyüyor

Cadıdan daha çok yaralıyor yaşayamadıklarım.

Çıkrıkların iğnesi elime batmıyor

ama odamın duvarlarına bakmak

baktıkça aynı noktada sıkışmak 

canımı acıtıyor. 

Zaman uçup gidiyor

ben fark edemiyorum

Görmemek için, hissetmemek için 

Yüz yıl uyumak istiyorum

Ama geceler oluyor

Ben bir damla uyuyamıyorum

Karanlıkta duvarlar

Sanki daha bir üstüme geliyor

Gün doğmayacak sandığım anda

Yatağımda acıdan sızmış bedenim

sabahın ilk ışıklarıyla yine ayılıyor.

Ayılmak masalın en acı yerinde

ayılmak kötü cadıyı beklerken

ayılmak umut etmeyi unutmuşken

daha bir can yakıyor. 

19 Haziran 2006 

Damla