Kimim Ben

     

       38 yaşındayım.
       Kadınım.
       Anneyim
       Bir öğretmenim. (Mezuniyetimden tam bir sene öncesine kadar durmaksızın çalıştım.)
       Fedakâr bir eşim.  (Fedakâr sıfatı neye dayanılarak yazıldı bilemiyorum.:) Sadece eşim yazınca olmayacak diye mi birden yazdım ki yoksa fedakârlığım tartışılır yani.
       Anneliğime gelince kötü bir anne değilim, diye düşünüyorum. Ama biraz daha sabırlı olmalıyım.         Fazla mı kuralcıyım acaba?
       Esneklik düzen bozar mı?
       Düzen bozulursa işler ters mi gider?
       Ben hala düzenli bir insan mıyım gerçekten? Eskiden hem düzenli hem de planlıydım. Bugünkü - yarınki işlerimi planlarken bir ay sonra hangi tiyatroya ya da konsere gideceğimi de planlar ona göre yaşardım. Sabah -öğle- akşam - gece diye değil de sabah- öğlene doğru -öğlen - öğleden sonra- akşamüstü, akşam, gece, gece yarısı- sabaha doğru diye dilimlerdim zamanı; hemen her birine de ayrı insan, ayrı eylem, ayrı sohbetler sıkıştırırdım.
        Şimdi mi? Şimdi "bütün gün" içinde "yarım yamalak ben" doğaçlama yaşıyorum.
        Peki beni mutsuz eden içinde bulunduğum plansızlık mı yoksa yaşımla ters orantılı gelişen arkadaşlıklarım mı?