Merhaba

Ben Damla. Oldum olası yazarım. Kendimi bildiğim günden beri elimde kalem kağıt vardır. Kimi zaman şiir dökülür kalemimden kimi zaman bir deneme kimi zaman da öyküler... 

Yazmak benim için bir tutku ama itiraf ediyorum ki kağıt ve kaleme alışığım ben. klavye başında yazmaya yenilerde başladım diyebilirim. Sözcükleri hissetmek / hissettirmek kalemle ve kağıtla daha kolay gelmiştir bana. Günü yakalamak ve kendimi geliştirmek adına dünyanın yadsınamaz döngüsü değişime "Evet!" dedim ve geçtim klavye başına. Fazla romantik olduğumdan mıdır nedir; bilgisayar tuşları yerine bu değişim daktilo ile olsaydı daha mı iyi olurdu, diye düşünmeden edemiyorum ama o da olmazdı. Zamanın öyle gerisinde kalmışım ki daha hızlı bir dönüşüm şart.

Ben kim miyim?
Şimdilik "ikizlerin annesi" diye bilin yeter. Kendimi yeniden keşfetme sürecimde sizinle de paylaşacağım bulduğum yeni benleri. Bazen de bende olduğunu bildiğim benler ile karşınıza çıkacağım. 

Kolay kolay paylaşamam ben yazdıklarımı ama bakalım umarım burada yıkabilirim kendi duvarlarımı. 
Bol yazılı bir sene olsun istiyorum ve booool bol okumalı bir sene.
Umarım siz de bana eşlik edenlerden olursunuz. 

Beni bulmaya yardım edersiniz belki kim bilir. 

Okurum olduğunuz/olacağınız için şimdiden teşekkürler.